Στα δεκαεννιά του ο Ρεμπώ κλείνει τους λογαριασμούς του με την ποίηση. Μια μηχανή φτιαγμένη ίσως να τρέχει με εκατό ή το πολύ με διακόσια, ο Ρεμπώ την τρέχει με χίλια και την καίει στα είκοσί του χρόνια. Τερματίζει πάντως πρώτος και αλλάζει την εικόνα και την πορεία της ποίησης. Ρεμπώ: ένα πρόσωπο στην αχλή του μύθου. Το μόνο ολοκάθαρο, η αστραπή της ποίησής του. "Μια εποχή στην κόλαση": ένα κείμενο αναμφίβολα διαχρονικό, αλλά ιδιαίτερα κοντινό στην εποχή μας. Σήμερα που όλα παγκοσμιοποιούνται κι οι αποχρώσεις σβήνουν στη μεταμοντέρνα ύφεση και αφωνία, το "Μια εποχή στην κόλαση" ίσως να είναι το κατεξοχήν όχημα για μια καινούργια περιπέτεια, κολασμένη ή παραδείσια, διόλου πάντως χλιαρή και γκρίζα. Ένα κείμενο που δεν εντάσσεται πουθενά: ποίηση, μαρτυρία, αφήγημα, θεατρικός μονόλογος, φιλοσοφικό δοκίμιο, αυτοβιογραφία, χρονικό, ποιητική τέχνη, εξομολόγηση, ασκητική, προφητεία. Όλα αυτά, και τίποτα απ' όλα αυτά.

"Ο Γιώργος Χριστιανάκης πιστός στην ιδιότυπη μουσική του ταυτότητα των ετερογενών δρόμων και τρόπων ηχητικής έκφρασης σε ένα contemporary πλαίσιο, ο Χριστιανάκης χτίζει σε 20 ηχοτοπία ένα concept album διάρκειας 80 λεπτών που απαιτεί συνεχή, γραμμική ακρόαση και τη δημιουργική συμμετοχή του ακροατή. Ένας δίσκος «βραδυφλεγής», όπου αυστηρά ελεγχόμενα παιξίματα και ελεύθερα αυτοσχεδιαστικά μέρη συνδιαλέγονται και καταγράφουν σε όρη και κοιλάδες έντασης τη βιωματικά δοσμένη «κάθοδο» του Ρεμπώ στην Κόλαση." Μαρίνα Κοντού, elculture.gr

Facebook Page: Γιώργος Χριστιανάκης